- adamboyu
- sif. Adam hündürlüyündə olan. Adamboyu qar yağmışdı. Küçələrdə adamboyu ağaclar əkilmişdir.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
adamboyu
Look at other dictionaries:
göllənmək — f. 1. Göl halına düşmək, göl kimi su yığılmaq, gölməçə əmələ gəlmək. Yağışdan küçələr gölləndi. – Bir gün Qəmər ağacların dibini çala edirdi ki, su göllənsin, ağaclar su içsin. (Nağıl). Ordaburda göllənmiş (f. sif.) suların içindən adamboyu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qamış — is. 1. Sulaq yerlərdə bitən uzun, içiboş gövdəli, buğumlu bir bitki; qarğı. Görürsən on üç yaşında bir uşaq nə qədər ki, qamışdan at qayırıb, minib küçələri o tərəfbu tərəf kişnəyə kişnəyə çapır, sağ və salamatdır. C. M.. Orada burada göllənmiş… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qranit — <ital.> Çox bərk süxur (daş). Daş qayaya baxdım, dedim: qranitin nə bərkdir; Dedi: sənin tanklarından mənim daşım köyrəkdir. R. R.. // Qranitdən düzəldilmiş, tikilmiş. Mirzə qəbiristanlığa nəzər saldı. . . Adamboyu başdaşılar, qranitdən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sıx — sif. 1. Ağacları, budaqları, yarpaqları və s. bir birinə çox yaxın, bitişik. Sıx meşə. Sıx kol. Sıx çəmən. – . . Dərələrində adamboyu qalxan sıx, ətirli otlar bitən bu yerləri körpəlikdən sevirdi. İ. Hüseynov. 2. Qalın, gur, yoğun. Sıx hörüklər.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sütüllənmək — f. Təzə təzə yetişməyə başlamaq, tam yetişməmək, sütül halına gəlmək. Arpa sütüllənib. Qarğıdalı sütüllənir. – Bu saat özünüzü Şamaxı yamaclarında, dəmyə zəmilərdə, adamboyu qalxan, sütüllənən (f. sif.), dəniz kimi ləpələnən sıx buğda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
